Day 3, Cepillo del dientes

Note: Als je alleen mee leest voor de dolfijnen, dat start volgende week maandag, tot die tijd de belevenissen van wat wij nog meer meemaken ;-)

Ik word om 02.00 wakker van een kokend hete Teun die continue zijn benen over mij heen gooit en heel onrustig is, ook klinkt hij heel vol als hij hoest. Hij slaapt nog wel, maar ik lig al in het Spaans de woorden dokter, ziek en ziekenhuis te oefenen. Als hij niet goed klinkt en iets mankeert, sta ik meteen op scherp (ook omdat hij het niet kan vertellen wat hij heeft). Slapen lukt mij niet meer en om 4.00 is de hele familie wakker. Teun is echt ziek, hangt op mij en blijft heet. We hebben altijd een homeopathische EHBO kit bij ons en het recept van een Spaanse arts waar we ooit zijn geweest toen Teun ook ziek was op vakantie. Dit is een simpel zoet drankje maken waar o.a. beetje baking soda ingaat en we dus altijd bij ons hebben. We vinden alle andere ingrediënten in de mini bar en besluiten dat eerst uit te proberen. We vermoeden dat het een combi is van alles bij elkaar (reis, jetlag, verkouden, teveel zon gister). Nadat Teun behoorlijk wat gedronken heeft van het drankje zien we hem na 3 kwartier/uurtje weer levendiger worden. Na 1,5 uur voelt hij niet meer zo heet en begint hij weer de oude te worden. Tegen de tijd dat we kunnen ontbijten lijkt het alsof er niks gebeurd is. Hij heeft een goede eetlust en daarna wilt hij meteen langs het zwembad. Eerst moet hij van ons naar de wc, voordat hij mag zwemmen. Zijn doel zwemmen is zo groot, dat hij op dat soort momenten zonder probleem naar de wc wilt en er een grote boodschap uit gooit. Op naar het zwembad met zwemshirt aan ;-) Ook Jet in zwemshirt, want die is ook teveel gekleurd.

Er is floating Yoga. Jet & ik gaan daar aan meedoen, samen met nog een dame. We liggen ieder op een board in het water.

Lekker ontspannen en het wordt tijd dat ik yoga weer ga oppakken besluit ik op dat board, heerlijk!

De rest van de ochtend chillen we aan het zwembad onder een palmboom. Teun geeft zelf aan wanneer hij het water in wilt en begint zich al aardig thuis te voelen hier. Hij loopt zelf een rondje en dan het liefst naar het bubbelbad, dat is lekker warm en is een fijne verkoeling in deze warmte, haha.

Aan het zwembad heeft hij al gauw de lachers op z'n hand, snap dat het een komisch gezicht is als je 2 ouders steeds ziet opspringen om iets te redden voor het in het water beland of iets uit het water vissen. Na heel wat zwemtijd, vinden we het genoeg geweest en gaan we naar de kamer. Even afkoelen en we geven Teun nog wat van het drankje. Lunchen en dan op pad.

We willen naar de Walmart, want ik heb een "cepillo del dientes" nodig, Jet nog een zwemshirt en dan kunnen we meteen hoestdrank halen. We komen voor het eerst het hotel uit en we zitten echt aan het centrum vast, winkels genoeg en ook de famous 5th avenue ligt om de hoek.

Na een warme wandeling (soms moet je de mannen een keer de leiding geven, ook als je weet dat het geen goed idee is om op het heetste moment v.d. dag te gaan lopen) komen we in de Walmart, die Jet tegen vind vallen. Hans is ons nog kwijt, krijgt een warmte aanval (gelukkig zag hij hier het licht en besloot dat we terug met een taxi zouden gaan) en maakt een halve salto als er een plas ligt op de grond. hij die niet ziet en op zijn slippers een hele aparte truc laat zien! We scoren alles wat we nodig hebben en nog wat extra's en nemen een taxi terug.

Terug in het hotel gaan we in de thee winkel bijtrekken met thee, ijskoffie en ijsjes (dat stukje choco taart vermeld ik maar niet). Eigenlijk willen we nog gaan zwemmen nu het wat later in de middag is, maar we zitten zo te relaxen boven, dat eigenlijk niemand daar meer zin in heeft. Ik ga op het balkon beginnen aan het blog en Teun besluit in het bubbelbad te willen.  Jet stapt er ook bij in en Hans haalt beneden nog even de rode bril van Teun op.

Jet vraagt ons "wanneer denk je dat iemand het doorheeft dat Teun wat heeft" Zij is zo vergroeid met het Down syndroom dat ze het zelf niet ziet aan Teun. Ze verteld dat ze met het lezen van het blog zich realiseerde wat voor bijzonder jongetje het eigenlijk is en dat wat voor ons inmiddels zo gewoon is geworden (de bril, z'n geluidjes, de dingen die hij doet) voor een ander dat natuurlijk helemaal niet is <3

Na een relaxte badsessie zijn we klaar voor het diner en daarna valt hij meteen in slaap als hij ligt.