Day 7, Look at what I have

Allemaal een lange nacht gemaakt zonder rare dingen, je knapt op van een nachtje doorslapen. Teun lijkt vanmorgen in goede doen, dus we gaan hier het ontbijt uit proberen en daar is niks mis mee! Ik ga daarna op ons terras het blog van gister schrijven, Jet gaat chillen in de hangmat en Hans gaat met Teun in de mega grote jacuzzi die in onze kamer staat.

Dit klinkt allemaal heel ontspannen, maar Teun was na het ontbijt vreselijk (alles was nee en hij kon niet aangeven wat er was) en werd pas ontspannen toen hij in bad lag.

Ondertussen spreken we af met de brabo's voor vandaag. Als we allemaal klaar zijn lopen we naar het appartementen complex waar zij zitten. Het is 15 min lopen, oké wij doen er iets langer nodig want we lopen om. Het is een prachtig appartement en op het dak zit het zwembad waar we met zijn allen induiken.

De kids hebben het gezellig met elkaar en wij bespreken wat we willen zien. Vorige keer heb ik het eiland verder niet gezien, dus dat is voor mij ook nieuw. We gaan voor een auto huren morgen en blijven vandaag in de buurt.

Na het zwemmen, oververhit raken en afkoelen gaan we lopend richting het centrum. Het is bloedheet maar we klagen niet ;-) we komen op een pleintje waar genoeg tentjes zitten om te lunchen. We hebben allemaal wat lekkers, maar als Imre het brood bekijkt wat bij haar maaltijd zit, blijkt dat beschimmeld te zijn. We denken verder maar niet teveel na hoe de keuken er hier uit ziet.

Als we willen betalen, hebben we net niet genoeg peso's met z'n allen en we kunnen niet betalen met een kaart. Koen wordt meegenomen door die man naar een betaalautomaat en komt na hele lange tijd pas weer terug, zonder geld, de passen werkte niet. Ik zag ons al aan de afwas staan, maar na een nieuwe poging van Hans & Koen, komen ze terug met peso's en kunnen we weer op pad.

Op het plein staan de Cozumel letters, dus daar moeten we natuurlijk ook op de foto!

Dan lopen we door op zoek naar het tentje voor de auto verhuur. Ik smelt weg achter die buggy! Wat je hier wel erg hebt, is dat ze je overal naar binnen proberen te lokken met de zin "look at what I have". Het aantal souvenirs winkels is ontelbaar. Er komen hier heel veel cruiseschepen en ook nu liggen er 2 grote. We vinden 1 v.d. autoverhuur bedrijfjes die we vanmorgen al tegenkwamen. Als de mannen en Jet een kijkje gaan nemen, zien die auto's er niet uit en van binnen is het interieur niet compleet of er dusdanig aan toe dat Jet ter plekke besluit dat dit hem niet gaat worden. Niet getreurd, aan de overkant zit de volgende en die heeft een mooi uitziende auto, waar we zelfs met z'n allen in passen. We gaan die morgen huren om het eiland te verkennen.

We lopen nog een stukje samen op en dan gaan zij naar de supermarkt en wij naar ons hotel. Ik ben blij als we binnen in de airco kunnen afkoelen. We pakken de zwemspullen en gaan eerst naar het speeltuintje hier en dan zwemmen. Teun weet niet wat hij wilt. Jet en ik nemen een duik in zee en de zee is heerlijk. Hans en Teun vinden we in het zwembad terug, waar Teun ook niet is, zoals normaal. Iedere keer als we denken we gaan naar een dokter, leeft hij weer op, lastig inschatten met hem. De dames nestelen zich op de bedden op het strandje en de mannen blijven nog in het zwembad. Vlak voor 18.00 zijn we terug op de kamer voor een douche. En we zoeken wederom de italiaan op. Ook hier is Teun niet in hum met het eten en is er weinig goed. Als de ober Teun zijn pizza wilt weghalen, omdat hij er niet meer van eet , roept Teun heel hard nee, pakt zijn arm met het pizza bord en trekt dat naar de tafel toe, zodat hij dat bord weer neerzet. Dit kwam vanuit het niks en die ober vind het ook erg grappig. Teun krijgt een ijsje waar ook chocola in zit, dit was de eerste en ook meteen de laatste keer met chocola, waarom altijd knoeien op een nieuw shirt en ook niet 1 plekje, nee dat hele shirt onder! Hoe zen we gister zaten te eten, vandaag was het een marathon met Teun.

Als we terug zijn op de kamer, ben ik er even helemaal klaar mee dat nooit even "normaal" kan gaan.