Day 19, My next husband, will be normal.

Na een lange nacht (wat was ik daar aan toe na alle emoties van gister en de korte nachten vd afgelopen week), werden we uitgerust wakker. Vandaag hadden we niet veel op het programma staan, we wilde even afwachten hoe Teun vandaag ook zou zijn. Naast een beetje verkouden nog, viel het verder reuze mee!

We gaan rustig ontbijten en gaan daarna naar Punda, die kant hebben we vd week niet gedaan van Willemstad en wilde Jet nog graag doen. We spotten meteen een parkeerplek in het centrum en Teun zit naast de auto net in de buggy als ik vraag om zijn zonnebril, op dat moment spot hij het water naast de parkeerplek en meteen ligt zijn bril erin. Ook deze rode zonnebril maakt heel wat avonturen mee! Hans kan hem nog eruit vissen, door zelf op een plateau in de zee te stappen, maar de bril krijgt Teun vandaag niet meer terug!

Er is bijna niemand, we zoeken nog steeds de muurschildering vd engelenvleugels, maar ook nu weer niet gevonden.

Verder lopen we een paar winkeltjes met foute souvenirs in, alleen om te kijken en drinken we bij De Buren nog iets.

In een winkel hangt een bordje: My next husband will be normal. Ik vind het een mooie om te onthouden;-)

Via de handelskade, waar sinds deze week weer 2 bootjes uit Venezuela mogen komen met vers fruit/groente, lopen we terug naar de auto en zijn we een tas bananen rijker. Die bootjes zien er overigens niet uit dat ze de woeste zee overleven, maar dat doen ze wel. Fruit is hier op de kade ook niet duur.

Thuis zien we dat het zwembad vullen nu echt bijna klaar is. We besluiten eerst naar het privestrand hier te gaan.

Na een zwempartij, besluit Teun dat het tijd om alles uit te doen, naakt lopen is schijnbaar lekkerder aan het strand. Gelukkig is er nog niemand! Later spreken we een amerikaans echtpaar Iris & John die hier een appartement hebben. Zij verliest haar bril in het water en net als ze hem weer wilt gaan zoeken, zwemt er een Murena vlak langs onze voeten. We schrikken ons rot, een slang die opeens voorbij zwemt.

Iris zegt dat ze ze vaker ziet, sommige dingen kun je beter niet weten. Hans komt als held naar voren om haar bril op te duiken!

Teun wordt onrustig en loopt al een paar keer het strand af, hij wilt weg. Als we vragen wat hij wilt, maakt hij duidelijk dat hij naar het zwembad wilt. Dat is zijn missie, want elke dag kijkt hij in het zwembad of hij er al in kan. Op naar het zwembad! De man vd vul het zwembad tankauto, is bezig met de 11de en laatste tank, dan is het eindelijk klaar. Teun mag alvast in het kleine badje en wat is hij blij & gelukkig dat dit alweer kan.

Hij doet meteen pogingen om ook het grote bad in te gaan, maar hij moet gewoon geduld hebben tot de meneer klaar is. Na zo'n 20 min is het zover en vieren we de heropening van het zwembad met een eerste plons!

Teun is zo blij en Jet ook, eindelijk meteen weer zwemmen zonder eerst weg te moeten.

Om 15.30 gaan we naar Hemmingway waar we spelletjes middag met Patrick & Martine hebben. Het meiden team verslaan de mannen met gemak (dat is ook logisch, al die Brasa's knappen ze ook niet van op). Het zorgt voor een hoop "gegil" met 30 seconds & het spel Dobbel. Wat een lol, kun je hebben met een simpel spelletje!

Het is gezellig en na het eten sluiten we af met een ijsje bij de ijsjeswinkel. Dan moeten we afscheid nemen van Patrick, want die zien we echt niet meer, die heeft vakantie, alleen Martine zullen we nog zien vd week. Dat is gek, weer afscheid nemen en nu dan echt en geen idee hebben wanneer we elkaar weer zien. Teun zwaait volop en Jet & ik lopen alweer met een brok in onze keel naar huis.

Teun valt als een blok in slaap. Wij relaxen nog even op het terras, het is warme avond!