Day 4, Heavy Rainy Day

Het giet al de hele nacht als Teun om 4.20 wakker wordt. Hij is doorweekt, dus een schone luier en dan maar even op de IPad en ik probeer nog wat te doezelen, want ik ben laat gaan slapen. Ik kruip wel meteen in bed met Teun, maar ga dan het blog schrijven en gister belde m’n lieve whale vriendin nog en zo zaten we al snel een uur te kletsen. Mijn avonden vliegen om en ben zo moe steeds dat zodra mijn hoofd ligt, ik vertrokken ben. 

Maar goed, regen dus🙄 Onze sessie is vandaag pas in de middag, dus we gaan rustig ontbijten, al kan ik dat rustig beter achterwege laten en is het voor mij een soort bootcamp. Normaal ga ik nooit voor all inclusive, maar dit keer wel, om de rust te hebben en niet nog eens uit te zoeken waar moeten we gaan eten. Dus ik ren tussen de tafel en het buffet op en neer of neem Teun mee langs het buffet, maar beide zijn, nu hij zo ondeugend is (herinnerde mij vandaag opeens dat hij dit ook in Curaçao had de eerste dagen door de jetlag toen we ons afvroegen waar dat gedrag vandaan kwam), geen ideale opties. Het is een ontbijt met hindernissen, maar nu wel de buggy mee, dus daar zet ik hem in zodra ik het zat ben. Ik rek het ontbijt een beetje, want met die regen houden de mogelijkheden om wat te doen wel op. Dit hotel heeft verder geen kinderspeelruimte o.i.d. Daarna belanden we in de lobby, we gaan even zitten bij de lege dolfijnen Fontijn, waar Teun natuurlijk in probeert te klimmen. Vervolgens vliegen zijn schoenen en z’n sokken door de lobby en beland er een bril bij de receptie. Hij heeft de lachers op z’n hand, maar ik ben meer opzoek naar een behangetje om hem even achter te plakken. Dan staat ineens Jim voor mij, mijn nieuwe Amerikaanse hotel vriend! Al z’n vrienden zijn duiken, hij vandaag door het weer niet en heeft duidelijk zin in een praatje.

Ik vertel hem ons verhaal en zo zitten we met tig onderbrekingen doordat ik Teun weer ergens vanaf moet halen of vandaan mag vissen lekker te kletsen. Hij wilt mij graag even de supermarkt laten zien (ik weet niet waar die zit en hij wel) dus zodra het iets minder regent gaan we samen op pad. Het is echt maar 5 min lopen en hij noemt het de Walmart, nou inderdaad als ik binnenkom waan ik mij even in “Paradise”, het is een grote winkel met alles wat je nodig hebt in je leven 😂 Ik zie Jet hier al helemaal voor me, maar goed terug naar de realiteit, ik ben hier met Jim. Teun ziet meteen het brillenrek en kiest de rode zonnebril uit! Terwijl ik alles in mij op probeer te nemen, is Jim doelgericht en zegt meteen waar de schappen zijn die ik nodig heb om even crackers te scoren voor Teun en rijstewafels. Teun houdt niet echt van koekjes, dus ik zoek wat snacks voor na het zwemmen en tussendoor. Algauw hebben we alles, Jim geeft nog een rondleiding door de rest van de winkel en zegt dat ik rustig kan kijken, maar ik voel aan alles dat deze man niet zit te wachten op een vrouw die alles op haar gemak gaat bekijken. Dus ik zeg ook “Jim ik weet dat mannen niet van winkelen houden, we gaan betalen”😉 Ik zie de opluchting op z’n gezicht!

Op de terugweg laat hij mij ook nog even het strandje van het hotel zien wat aan de andere kant van de weg ligt. Hij komt hier 2x per jaar, dus weet bijna alles. 

Terug in het hotel gaan wij naar de kamer om naar huis te bellen. Hans hoort aan het lachen van Teun dat hij ondeugend is, dus ook dit gesprek gaat met onderbrekingen 🙈  Ik maak de tas klaar voor de dolfijnen en dan gaan we nog even wat eten. Ze hebben pizza bij de lunch, dus Teun blij. Het regent weer enorm en dan is daar Jim, die mij zijn (nieuwe) poncho komt brengen om zo droog over te komen. Voor Teun neem ik extra kleren mee, want ik heb geen regenscherm of plu en die poncho gaat hij niet aandoen. Ik ben alweer helemaal klaar met die regen!

Bij de dolfijnen is het druk, we moeten nog even wachten, maar staan droog dus dat is geen probleem. Macy is er al en we vermaken ons prima. Dan is het tijd en mogen we met Alberto mee. Vandaag gaan we weer met Simo en Mariena van dag 1 het water in. Zodra wij het basin in stappen, wordt het droog en voelen we de zon doorkomen🙏🏻

Teun volgt Alberto meteen de trap af het water in, Alberto & Teun hebben een super klik. Voor Teun is dit zo normaal, hij zwemt meteen naar de dolfijnen toe en probeert meteen op Simo te klimmen😂 Alberto laat hem maar meteen z’n eerste ritje op de buik maken en die lach elke keer doet je smelten. Mariena komt ook steeds naar Teun en hij regelt het allemaal zelf, pakt ze vast, aait ze en geeft ze steeds een dikke kus. Als Teun dan bezig is met het vasthouden van de snuit en de kusjes, probeert Macy meteen z’n hoofdje op de sonar te leggen en dan weer z’n voeten en handen. Ook laat ze Simo andere punten op Teun zn lichaam aanraken. Zolang hij maar met regelmaat dat bassin doorkan op die buik, vind Teun alles prima. Als Teun van Simo afrolt, wacht Simo bij Teun en nu snapt Teun wel dat hij er zelf weer op kan klimmen en doet dat ook en zo komen ze samen terug! Alberto heeft zo’n lol met en om Teun dat hij zegt, ik neem hem even mee het basin in en gaat iets doen, wat ze hier eigenlijk al heel lang niet meer doen. Alberto houdt Teun omhoog en Simo duwt Alberto bij z’n voeten met zijn snuit en een enorme snelheid door het water, waardoor Alberto bijna staat en Teun giert het uit! Het is zo jammer dat ik het niet kan laten zien met een filmpje! De vrijheid die Teun hier heeft met de dolfijnen is zo bijzonder en ook Macy denkt dat Teun eigenlijk een dolfijn is🐬 Heerlijke sessie dit en na afloop als we uit het water zijn, komen er allemaal toeristen naar ons toe om te zeggen hoe ze genoten hebben van Teun en hoe bijzonder het was. Zelfs in de kleedkamer zegt een jonge dame dat ze eigenlijk bang was, maar toen ze Teun zag, erover heen kwam en de dolfijn niet meer spannend vond.

Het meisje die vandaag de foto’s nam hadden we gister ook. Ze verteld dat ze gister voor het eerst foto’s mocht maken bij een sessie van Macy en dat ze er helemaal emotioneel van was door Teun te zien in het water met de dolfijnen, dat is toch prachtig dat andere de magie voelen en worden aangeraakt in hun hart 💓 

Ik heb “stiekem” even snel 2 foto’s van het beeldscherm genomen om het jullie te kunnen laten zien. 1 vd buikrit en 1 vd voetrit.

We gaan met Macy wat drinken en Teun zit na de sessie het liefst in zn buggy de sessie te verwerken, er is dan een soort rust over hem (oké bepaalde momenten moet ik scherp blijven). In ieder geval hebben Macy en ik alle tijd om lekker te kletsen. Voor degene die denken dat we naar Mexico gaan verhuizen, dat ligt niet in de planning. Macy geeft de sessies ook gewoon een paar weken per jaar😉

Als ze gaan sluiten, worden ook wij de tent “uitgegooid”. We lopen terug naar het hotel, nemen afscheid van Macy en gaan naar de kamer. Teun gaat op bed liggen met de IPad, zodat ik even rustig kan douchen. Je kent wel dat gevoel, dat je ontspannen de douche uitkomt en zin hebt om lekker te gaan eten en niks meer te “moeten”. Ik stap ook met dat gevoel de douche uit! Alleen is dat meteen over als ik de hoek om kom en zie dat het bed vreemde bruine vegen heeft, Teun ligt heerlijk op z’n buik IPad te kijken en zit met zijn hand te krabben in zijn luier die gevuld is 😩 OMG ik kan wel huilen en weet eigenlijk niet hoe ik ga beginnen🤪 Mijn hoofd schakelt snel en algauw is Teun ook gedouched, zijn kleren uitgespoeld en zit hij als een prins in de buggy. Ik haal het bed af, probeer de receptie te bellen wat niet lukt en besluit dan dat ik eerst mijzelf ga aankleden. Dan lopen we naar de receptie en bestel ik een nieuw laken. 

In de lobby ontmoet ik Jim en zijn vrienden. We kletsen even en dan ga ik met Teun eten. Het is druk en er is live muziek. We gaan in een rustig hoekje zitten en halen eten. Aan het buffet tref ik Jim 2 (vriend van Jim 1) en die vraagt hoe hij mij kan helpen, super lief, echt zo dankbaar voor de hulp die ik dan toch steeds weer zo krijg aangereikt. Hij haalt voor ons wat van de gril en zo kan ik blijven zitten met Teun. 

Terug op de kamer is een jongen bezig ons bed te verschonen en ik help hem even mee, moet zeggen dat hij er alleen sneller en beter in is😂 Teun begint te huilen, die is gesloopt. Ik verschoon hem en leg hem erin, ga mijn tanden poetsen en als ik terugkom zie ik ineens dat hij kletsnat is 😳 Hij heeft z’n luier iets naar beneden heeft geduwd en zijn piemel omhoog getrokken en waarschijnlijk toen heeft geplast, want z’n luier is nog vrij droog. Waarom zitten mannen altijd aan die piemels? WHY? Gelukkig is het bed droog en zo kleed ik Teun nogmaals om voor de nacht en waak bij hem tot hij slaapt.

Binnen een paar minuten is hij vertrokken! Ik kan gaan bijkomen en ga het blog schrijven. Om 21.30 kan ik m’n ogen niet meer openhouden en ga slapen. Ik heb zo’n idee dat de boeken die ik mee heb, ongelezen mee terug gaan😅

Kreeg al bericht uit NW dat ik schrijffouten maak🧐 daar lezen jullie maar lekker overheen😜