Day 7, No dolphins todayđŹ
23 oktober 2022 - Cozumel, Mexico
Vandaag rond 5.15 is Teun wakker, maar hij blijft ook nog lekker liggen, want hij is moe. Het slapen lukt niet meer, maar zo samen doezelen we nog wat tot 6.00. Vandaag hebben we een rustdag, op zondag zijn ze dicht en zo hebben we vandaag dus niks op de planning. We doen heel rustig aan, want ik ben enorm moe.Â
We gaan om 8.00 ontbijten. Teun is wat wispelturig onder het eten en verdwijnt een paar keer van tafel. Het is niet zo heel druk in het gedeelte waar wij zitten en plotseling hoor ik âtikkieâ en is hij bij een groep achter in de zaal iedereen aan het tikken. Ik besluit dit keer om mij om te draaien en even te genieten van dit moment alleen met mijn ontbijt, ik blijf âtikkieâ horen en gelach, dus het gaat goedđ Zo gaat hij iedereen deze ochtend in de zaal af. Normaal heb ik er hekel aan als kinderen in een restaurant lopen te rennen, maar nu laat ik het lekker gebeuren! Daarna vliegt hij vanuit het niets een man, die aan het buffet staat op te scheppen, om zijn benen van achter. Die man kijkt verbaasd om, maar moet lachen als hij Teun ziet, die op dat moment ook zijn liefste lach opzetđÂ
Na het ontbijt gaan we, nu het nog niet zo warm is, een stukje lopen naar de supermarkt om wat nieuwe crackers te halen voor Teun. Het is lekker om even een stukje te lopen en Teun zit heel chil in zân buggy, hij vind het prima. Ik kan nu meteen even Jimâs favoriete winkel goed bekijken đ
Een uurtje later zitten we aan het zwembad en samen plonsen we erin. We gaan het hele zwembad door en hebben het bad voor ons alleen. Het is rustig ook aan de kant. Teun wilt wel 30x tussen mijn benen doorzwemmen. Als ik er klaar mee ben, gaan we op de ligbedden zitten. Ik heb een boek in de tas gedaan, want stel je voor dat ik 1 letter kan lezen deze trip. Na een half uur wilt Teun het water weer in, hij mag gaan, maar mij niet bellen đIk heb er even geen zin in en hou vol met mân âneeâ,  hij is het daar niet mee eens, maar gaat uiteindelijk alleen met zân voeten het lage bad in.Â
De Amerikanen zijn hier allemaal aardig, ze vragen altijd hoe het gaat, waar je vandaan komt, of ik alleen ben etc. en zo heb je toch dagelijks leuke gesprekken, want die ontstaan meteen als ze horen dat je van ver komt en met de dolfijnen bezig bent.
We lunchen met uitzicht op zee en Teun is blij met de kippenpootjes die ze vandaag hebben tijdens het buffet! In de hoop dat hij gaat slapen, gaan we naar de kamer. Hij gaat braaf het bed in en liggen, maar na 10 min is het klaarđ Dan maar gezellig bellen met het thuisfront! Daar zit Hans klaar voor de race. Hij had de app op de IPad gezet, dus ik kies voor een relax moment voor mijzelf en geef Teun zijn IPad op bed en ik ga op het balkon zitten en de race kijken. Heerlijk eneen geniet momentje voor mijzelf, omdat Teun ook rustig is op bed zo. Mooi en emotioneel deze race voor het Red Bull team!
Daarna loop ik met Teun een rondje om het zwembad, opzoek naar ijs. Niet te krijgen helaas! We gaan zitten op het terras om wat te drinken en onze buuf aan de tafel er naast zit ook alleen en we hebben meteen genoeg gespreksstof. Zo kletsen we een heel uur vol en dan kunnen we meteen door naar het buffet. Dit keer het diner tijdens sunset! Wij zijn vrij snel klaar. Helaas ook hier geen ijsje kunnen regelen voor Teun. Morgen nieuwe poging!Â
Al hoewel hij vroeg op bed ligt, valt hij voor het eerst niet meteen in slaap. Als hij na 20 min proberen dan zân hoofd op mij neerlegt is hij zo vertrokken! Morgen weer naar de dolfijnen.
Wat was die Hamilton goed hè?
Keep the spirit up!
Groetjes van ons