Day 12, Last dolphin day 🐬

Vandaag is het vrijdag en staat de laatste sessie gepland om 15.50. Macy probeert nog een extra sessie te doen iets eerder vandaag, maar dat hoort ze nog terug. We gaan na een goede nacht, waar Teun de hele nacht omgekeerd in bed op de lakens lag, lekker ontbijten. Het gaat vrij goed😉 Teun loopt iemand in polonaise vanaf het buffet naar zijn stoel toe en zodra die man zit, zie ik hem een aanloop nemen naar een ander tafeltje. Die man had even niet in de gaten dat z’n zonnebril op tafel lag, dus die krijgt een zwieper door de zaal heen, iedereen lachen en Teun loopt met een nog grotere glimlach terug naar mij. Ipv een 2e thee, neem ik een glas ijskoud water om bij te komen🙈

We gaan terug naar de kamer om eigenlijk onze zwemspullen te pakken, als Macy belt. Er is een sessie voor Teun geregeld om 9.50 en dat is over 50 min. Snel zoek ik alles bij elkaar, want 9.50 is de tijd dat je het water ingaat! We moeten er altijd eerder zijn voor zwemvesten en het lopen naar platform waar je ingaat. Het klaarmaken gaat best snel en zo lopen we nog relaxed naar de dolfijnen, terwijl we zelfs nog even bellen met thuis. Als we aankomen is Macy er ook net, zij had niet eens de tijd om te ontbijten! 

Fabiola staat al op ons te wachten en neemt ons mee naar Amizcle. Teun geeft zich over aan alle sonar sessies en mag ook genoeg belly rides doen. Teun weet precies hoe het werkt bij Fabiola en gaat steeds zelf naar haar andere kant als hij op de buik van Amizcle wilt. Ook geeft hij haar antwoord in Spaans “Si” of “no” en natuurlijk “ola”. Z’n taal in het Spaans gaat vooruit 🤣 De mannen en vrouwen (de dolfijnen heb ik het over) hebben enorm zin in sex deze ochtend en ze zijn allemaal wat afgeleid. Toch een fijne sessie weer!

We gaan wat eten en hebben dan tijd om de 900 foto’s te kijken die het dolfijncentrum heeft gemaakt. Het duurt even voor we ze allemaal gezien hebben. Er zitten geweldige foto’s tussen, dus we kopen ze! Ze mailen de link naar ons toe.

Dan een langere pauze voor Teun en mij. Macy ligt in het water met een volwassen echtpaar die deze week 5 sessies had en waarvan de vrouw eerst watervrees had en gister dus haar eerste duik durfde te maken. Wij kletsen met iedereen en ik zie ook nog een ouder echtpaar met een oudere volwassen zoon met Down binnenkomen. Dat blijft mij altijd raken. Zij merken ons niet op, dus kletsen verder niet. Teun heeft lol(zet de boel op stelten) en gaat uiteindelijk zelf aan een tafeltje zitten, waar hij wel 30 min heel rustig blijft zitten in z’n eentje. Ik zeg niks en geniet van deze onverwachte pauze🙏🏻

Als Macy terug is, gaan we samen naar de bakery om lekkere baksels te halen voor het hele team. Na de laatste sessie willen we even op gepaste wijze afscheid nemen! We slagen goed en zijn vlak voor onze laatste sessie terug. We gaan nogmaals met Fabiola & Amizcle het water in. Onze 14de sessie! We zijn de laatste van de dag en we starten natuurlijk met de belly rides. Het is genieten. Amizcle voelt Teun goed aan en maakt tijdens de sonar sessies zachte geluiden, Teun lijkt deze fijn te vinden, want gaat veel momenten dit keer in de overgave en laat het trillen door zijn hoofd, voeten of rug heen. Hij is zo flexibel en we laten het een beetje gebeuren hoe hij zich draait om het te ontvangen. Ook zit hij graag op Amizcle’s z’n rug en is dan zijn rugvin aan het onderzoeken, vervolgens wel graag met een belly ride erachter aan. Uit zichzelf geeft hij ook aan als hij hem vis wilt geven of hem wilt laten spetteren. De laatste sessie sluiten we af hoe hij begon, met een belly ride, we hebben uitgerekend dat hij ongeveer 140 belly rides heeft gemaakt, zowel kleine als hele grote rondes en iedere keer weer met een grote glimlach erop klom, hoe gaaf is dat! We nemen kussend en zwaaiend afscheid van Amizcle en bedanken hem voor alles. Zoals altijd heb ik alweer de tranen in m’n ogen staan, afscheid nemen van de dolfijnen is nooit leuk. Ben ze zo dankbaar weer voor alles wat ze ONS hebben gegeven!

Dan is het onze afscheidsparty🧁🍪🎉 Het hele team (wat er nu nog is, de vroege ploeg is al naar huis) komt genieten van wat lekkers en moeten enorm lachen als ze allemaal een zonnebril krijgen van Teun, zo wordt hij niet vergeten 😎

We nemen uiteindelijk dan echt afscheid van ze en dan is het ook tijd om Macy gedag te zeggen! Ze wilt mij heel graag alle sonar in & outs leren en mij inwerken. De sessies zijn maar een paar weken per jaar, dus voor nu klinkt het goed. We hebben meer plannen, maar iets wat we allebei weten; niks staat vast in het leven, je weet niet hoe de dingen gaan lopen en we laten het allemaal ontstaan! De intenties zijn er en als er dingen mogen gebeuren dan gebeurd het ook (zoals deze onverwachte reis)💙🐬🙏🏻

Terug in het hotel, tijd voor een douche en dan gaan we naar de Mexicaanse avond rondom het zwembad. De kok heeft varkensvlees op het menu, maar speciaal voor ons/Teun maakt hij kip klaar. Het is een goed buffet en als ik van een pasta een hap neem, sta ik meteen in de fik. OMG wat zit daarin😳 Ik probeer het nog een keer, maar dan laat ik de pasta voor wat het is. Dale komt aangelopen en schuift nog gezellig aan om bij te kletsen en wat te eten. Teun is enorm aan het kletsen tegen Dale “ o,o, oepsie, oeps, o, o” Het is een stortvloed aan woorden wat uit zijn mond komt vanavond, terwijl hij normaal 1 woord zegt. Het valt mij gewoon op en lijkt wel of hij meer probeert te zeggen. Gisteravond natuurlijk eigenlijk ook heel duidelijk met “mama auw”. Zo kan ik in alle gezelligheid een theetje nemen met een lekker toetje. Teun maakt nog een dansje en zo sluiten we deze laatste vakantie avond goed af!

Teun valt vanavond snel in slaap🙏🏻

Dan natuurlijk de vraag die ik al vaker heb gehoord deze weken, wat is beter Curaçao of dit? Met dolfijnen bezig zijn, zal altijd werken op welke manier ook!

Curaçao voelt inmiddels als thuiskomen! Daar kennen we nu best wat leuke mensen en het blijft een heerlijk eiland. Het CDTC is een compleet programma (ook voor siblings) en met therapeut. Wij hebben vooral de eerste keer daar een bijzonder resultaat behaald met Teun en de foto’s hebben we nog steeds staan😉 Hier hangt ook een groot prijskaartje aan en niet voor iedereen haalbaar en zeker niet als je zonder stichting gaat. Ook hebben we hier een bijzondere vriendschap aan overgehouden met de Brabo’s.

Er zijn echter veel mensen die ik niet meer op de wachtlijst kan plaatsen vd stichting omdat we teveel aanvragen hebben. En dan is het nu fijn om deze therapie te kunnen aanraden. Ook zal de ene meer passen in de structuur van het CDTC en past de ander meer in het Living from the heart.

Deze sonar therapie is heel bijzonder en ik verwacht de komende weken nog meer vooruitgang bij Teun naast z’n enorme zelfvertrouwen. Hier hangt een heel ander prijskaartje aan en is puur en alleen werken met de dolfijn. Het mooie vind ik hiervan de vrijheid die Teun had met de dolfijn, dat doet iets met een kind. Het heeft hem zo doen groeien! Ook dat iedereen in het water staat, is voor de energie die het geeft geweldig. Bijna alles was mogelijk, super gaaf! En 40 minuten alleen maar in het water met de dolfijn was ook mooi. En alles gewoon met je intuïtie doen, zoals Macy werkt, dat is wel hoe ik ook in elkaar steek, ik volg mijn gevoel. Daarom heet het ook zo mooi “living from the heart”. Ze heeft al zoveel bijzondere resultaten geboekt op deze manier. 

Ik kan nog geen oordeel geven over het eiland of Mexico, normaal gaan we altijd met elkaar op vakantie, dat maakt natuurlijk ook het gevoel erover anders, dan wanneer je het met elkaar ervaart. We gaan dan altijd dingen ontdekken en bekijken, maar ik heb weinig gezien en ben nog nooit zo druk geweest 🤣

We gaan zien hoe het allemaal gaat lopen! Curaçao staat al maanden op de planning voor 2023🐬